2 gün önce sinyalleri vermiştik. Aslında bir noktaya gelince kararsızlıkların yaşandığı kesin. Bir ayrıma gelindiği ortada. İlk yol sanırım şampiyon bir ata sahip olan at sahibinin, atın üzerine çok fazla gitmeden, onu üzmeden ilerleyen yaşlarında performansı düşmeye başladığında atını emekliye ayırmaktır. 2. yol ise, çok sinsi bir şekilde, at sahiplerini atların gücü, kuvveti, kalitesi hakkında dürtüp, onlara atı koşmayı daha mantıklıymış gibi gösteren ve atın koşulması ile devam eden süreçtir. 8 yaşındaki Kurtiniadis'in de ben bu arzularla ve inançlarla koşulduğunu zannediyorum. Zira biz, yarışseverler bile atın başarısızlığına üzülüyorsak, atın sahibi de safkanı, hele de Kurtiniadis gibi adını atçılığımıza altın harflerle yazmışsa, kötü koştuğunda üzülecektir. İşin bir kötü yanı da atın başarısız performansı sürdükçe yıllarca uğruna savaştığı namı da zarar görmeye başlayacak. Şampiyonlar şampiyon olarak kalmalıdır. Safkanın geçen seneki Transacoutic yarışından sonra toparlanamadığı ortada. Bundan sonra yarış kazanabilir mi? Tabiki, bu ihtimal dışı değildir, ama çok düşük olasılıklıdır. Kazanabilecek olsa bile koşturulmamalıdır. Geçmişi çabuk unutuyoruz. Bir başka Maracaibo gibi değerli safkanımızı daha kaybetmeyelim. İleride, Kurtiniadis'e yönelik pişmanlıkların olmaması en büyük temennimiz. Ankara'nın kralı, çiminde 10 yarış koşup 9'unu kazanan Kurtiniadis Şampiyon olarak kalmalı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder